Dag dag....

Laatste berichtje vanuit Amsterdam!
Hierna is het maar afwachten waar we de mogelijkheid krijgen om te mailen.

Ik wil in de eerste plaats iedereen die op welke wijze dan ook meeleeft heel erg bedanken. De gebeden, de bezoekjes, de uitjes, de financiele steun, ik heb het allemaal heel erg gewaardeerd! Ik ben God ook echt dankbaar dat er zoveel mensen achter mij staan, die stuk voor stuk zo bijzonder waardevol zijn en hun eigen inbreng hebben.

De laatste week is nu dus echt in volle gang. Het is een week zonder lesprogramma, dat gaf het idee dat het een rustig weekje zou worden, maar niets in minder waar. We hadden maandag nog wel een gezamelijke les en zijn daarna in de 3 verschillende outreach-teams uiteen gegaan.
Het team dat naar Indonesie gaat vind ik echt geweldig, het is een groep met wat 'oudere' jongeren. In de school zijn een aantal mensen die net van de middelbare school komen en dus rond de 18 zijn, maar ook wat mensen die na hun vervolgopleiding de DTS zijn gaan doen, die rond de 25 zijn. Ik ben steeds heel erg onder de indruk van de 'jonge' mensen. Het is gaaf om te zien hoe zij echt op God gericht zijn en er helemaal voor gaan! Maar ook in mijn team is de passie en wil om ervoor te gaan hoor! Maar het team is wat 'volwassener'. En ik vind mijn teamgenoten en de twee leiders die meegaan fijne mensen!

We hebben dinsdag een hele intensieve dag gehad. We hadden dus geen programma, maar als Indonesie-team zijn we om 8 uur begonnen en we hebben met elkaar gedeeld wat onze sterke en zwakke punten zijn, waar we ons aan kunnen irriteren, wat we moeilijk vinden en ons onzeker over kunnen voelen. Een hele waardevolle ochtend. Daarna hebben we in de middag met elkaar drama-stukken uitgekozen en geoefend. Daarna ben ik gaan koken en kreeg ik bezoek van Olaf en in de tussentijd gingen we met het team een film kijken over een zendeling in Papua (Peacechild). Ok dat paste dus niet in de gegeven tijd :-D Na het eten lekker even naar buiten geweest, rondgewandeld door Amsterdam.

Woensdag heb ik lekker de tijd voor God en mezelf genomen. 's middags door weer en (heel veel) wind de stad in om nog wat inkopen te doen. Er zijn nog steeds wat kleine dingetjes die ik moet aanschaffen voor de reis. Van 2 tot 4 dans-repetitie. Daar moet ik even wat meer over kwijt...
Ik ben namelijk zelf niet echt een danser en heb ook niet een typisch dans-uiterlijk of gevoel voor dans... maar aangezien dat voor God niet zo'n probleem is :-) en Hij er gewoon van kan genieten als ik lekker bezig ben... ben ik mee gaan doen met een soort streetdance/ hiphopachtige dans. En om heel eerlijk te zijn, ik vind het nog leuk ook!
Het plan was dat we om 5 uur zouden beginnen met de avondmaaltijd, waarbij iedereen 2 personen mocht uitnodigen. Dit liep wat uit, maar mijn lieve vriendinnetje Jani was gekomen en we hebben lekker zitten kletsen en na het eten was de uitzegendienst, die goed was.

Donderdag was de grote schoonmaakdag. Het gebouw heeft als het ware even een grote beurt gehad. Ik had dus lekker verrimpelde handjes van al het schoonmaaksop :-D Daarna nog wat inkopen gedaan. Vandaag hebben we nog wel een gezamelijke les gehad en de vaccinaties en malariapillen opgehaald. En dan pakken! Alles wat niet meegaat wordt in dozen opgeslagen en m'n backpack wordt waarschijnlijk weer een aantal keer in- en uitgepakt.

Ik moet zeggen dat ik het nog niet helemaal kan vatten dat het er echt van gaat komen. Dat is zoiets raars, maar m'n ervaring is dat ik pas op Schiphol besef dat ik er echt niet ben de komende kerstperiode en mijn vrienden en familie pas weer in maart 2007 ga zien. Het is dus rustig aan aan het zinken.

Ik zie echt uit naar de outreach. Op het ene moment heb ik het idee dat ik in zoveel dingen tekort schiet en vraag ik me af wat ik ga doen. Maar juist als ik tekort schiet, kan God door mij heen wonderbaarlijke dingen doen. Dat is iets waar ik steeds aan vast wil en moet blijven houden. Een mooie one-liner die hier wel eens langskomt; If you do the possible, God will do the impossible (als jij datgene doet wat binnen je mogelijkheden ligt, dan zal God het onmogelijke doen)
Het geeft een houding weer waarin je wel actief bent, maar ook afhankelijk van God. Een houding waar ik naar verlang.

Het is een heel verhaal geworden en er is nog veel meer te vertellen. We hebben bijv het schema voor de 3 weken in Singapore gekregen. Die zijn lekker volgepland met allerlei bijzondere en leuke dingen. Ik ga ervan uit dat ik nog wel eerste ervaringen zal kunnen delen vanuit Singapore, dat hoop ik wel te doen in ieder geval.

Dit is dus waarschijnlijk de laatste mail vanaf Amsterdamse bodem. maar ik neem jullie mee in gedachten.

Een dikke knuffel &
Blessings
Maaike

Zie vorige bericht voor gekke foto's :-D