tijd voor een nieuwe update!!

Wat een tijd geleden!!! Sorry voor de lange internetstilte. De regelmatige werkweek is erg verwarrend voor me ;-) ik mis het onregelmatige leven met avonden en nachtdiensten wel. Maar ik snap weer beter wat er bedoeld wordt met het ‘maandag-morgen-gevoel’ en het ‘joepie-laatste-dag-van-de-week-gevoel’. Het betekent ook dat ik alle weekenden vrij ben… er gaat een wereld voor me open :-D ( helaas is het verschil tussen de dinsdag, woensdag en donderdag nog niet echt duidelijk..)

Inmiddels is in beeld gebracht wat er in Benin is gedaan. In totaal hebben 6.248 mensen een operatie ondergaan en veel anderen hebben training gehad of hebben hulpmiddelen gekregen. Hoeveel families en gemeenschappen in de dorpjes in de binnenlanden van Benin door deze activiteiten zijn beinvloed is niet te meten. We mogen bidden en geloven dat God doorgaat met het werk dat Hij begonnen is. Het is een eer om een klein steentje te hebben bijgedragen aan dit werk.
Voor het hele overzicht klik op http://www.mercyships.org/pages/mercy-ships-accomplishments-2009
Ik kijk uit naar de periode die voor ons ligt in Togo en wil ook vragen of jullie in gebed daarbij betrokken willen zijn. In de periode dat we in Togo zijn, zullen er ook verkiezingen zijn en in Togo is dat in het verleden niet altijd zonder slag of stoot verlopen.

Op het moment zijn we nog druk bezig in Tenerife met allerlei onderheidswerkzaamheden en het is de bedoeling dat we rond de 31ste hier wegvaren.

Vorige week woensdag was voor mij een snipperdag. Met enige schroom naar de bootsman gegaan om te vragen of ik zomaar een dagje weg kon blijven. Hij vond het goed, maar k moest het ook nog aan de chief officer vragen… dus wederom met enige schroom dat gedaan en jawel… het kon zomaar. Ik kon het wel enigszins verantwoorden, aangezien ik op het dek inmiddels al aardig wat extra uurtjes heb gemaakt en met Oud en Nieuw me opgeofferd had om zowel de pieper van het dek als die van de verpleegkundige op me te nemen, maar toch. Het had ook nog een hele goede reden om een dagje vrij te nemen. Justin was weer terug op het schip en Jan en Gerda waren nog een weekje op het eiland aan het bijkomen en –kleuren. We hadden afgesproken om met z’n vieren nog een keertje uit eten te gaan. Jan en Gerda hebben ons echt heel erg verwend die dag. Nadat we het hotel waar zij verbleven en het prachtige uitzicht op de hoogste berg van het eiland hadden gezien hebben we de auto gepakt naar een soort kamelenboerderij. Daar zijn we opgestegen voor een ritje op de kameel van zo’n 20 minuten. Dat was erg grappig, zie foto’s.
Daarna nog een stuk doorgereden naar een heel mooi gebied in het westen van Tenerife. Voor ons Hollanders is alles wat maar een beetje heuvel is al indrukwekkend, maar dit vulkaaneiland met z’n vele bergen en valleien is echt heel erg gaaf om te zien.
’s Avonds door Puerto de la Cruz gewandeld en in een sfeervol restaurantje heerlijk gegeten. Het was echt gezellig en het voelde bijna aan alsof we familie van elkaar waren, lekker ontspannen genieten met elkaar.

Afgelopen weekend heb ik ook nog eens een ‘vakantie-weekend’ gehad. We zijn vrijdagavond met een auto met z’n vieren vertrokken. We hadden wat slaapspullen bij ons en een groot stuk plastic (wat normale mensen onder hun tent leggen) en zijn naar het westen gereden. Onderweg nog even gestopt in Puerto de la Cruz, waar ik de anderen heb rondgeleid ;-) Daarna doorgereden op zoek naar een slaapplaats. Het was voor mij het Australie-gevoel. Na een aantal mogelijke opties stopten we op een plek waar we echt van de weg af konden liggen en waar de ondergrond ook niet al te hard leek. Daar hebben we onze ‘kampeerspullen’ uitgestald, nog een stokbroodje met kaas gegeten onder de sterrenhemel en zijn vervolgens lekker gaan slapen. Er was geen wolk aan de hemel, het was dus genieten van de sterren, maar ook redelijk koud.
De volgende dag zijn we door een mooi gebied gereden langs de kust en hebben een strandje gevonden waar we zo’n beetje de hele dag hebben doorgebracht. Wel wat eerder op zoek gegaan naar een slaapplek, bij daglicht leek ons toch praktischer :-) Nadat we de plek hadden gevonden door naar een stadje in de buurt en daar wat rondgelopen en gegeten. ’ s Avonds op naar onze kampeerplek. Helaas was het niet onbewolkt die nacht en ging het regenen. Het plastic zeil waar we op lagen dus dubbelgeklapt en er een soort tent van gemaakt. ’s Ochtend bleek het nog een redelijk waterdicht systeem… de meeste spullen waren droog en met de opkomende zon was alles al snel echt droog. Die dag ook rondrijdend doorgebracht en via een een strandje terug naar het schip. Ik heb echt enorm genoten.

Als je dit zo leest dan krijg je vast niet het idee dat ik het erg zwaar heb… zo voelt het ook. Buiten het fysiek pittige werk voelt deze periode echt als een vakantie. Ik wil niemand de ogen uitsteken…
Om een beetje te relativeren, kan ik melden dat ik vandaag weer de dienstpieper heb en voor vuilnisman/ vrouw mocht spelen.

Twee weken gelden heb ik een paar dagen geholpen met het schoonmaken van de tanks. Er werden olietanks en watertanks schoongemaakt en deze zijn inmiddels al gekeurd en door de keuring heen. Het was een lichtelijk claustrofobische ervaring, maar k had het zeker niet willen missen.
Verder zijn we op het dek bezig met schilderen, containers uitladen, vuilnis vanuit de keuken in containers laden (met de hand), dek vegen, zware dingen sjouwen, werken aan de reddingsboten, nog meer dek vegen, roest verwijderen, spannende trappetjes op en afklimmen (met een doel natuurlijk), verschillende soorten verf uitzoeken en nog meer vegen…

Vorige week werd ik ook nog eens verrast door een Nederlander die hier aan boord aan het werk is. Hij had een berichtje achtergelaten bij mijn kamergenoten dat ik hem moest opzoeken. Bleek dat hij de buurman van een bekende is en dat hij een verrassingspakketje van een aantal Broodnodigers bij zich had. Echt … het moet niet gekker worden! Geweldige verrassing!

Ook ben ik zo dankbaar voor alle giften die in de afgelopen periode binnen zijn gekomen. Ik weet gewoon niet hoe ik iedereen hiervoor moet bedanken.
Naast al deze leuke vakantie-verhalen ben ik ook bezig met een aantal dingen waar God me bij stilzet. Er zijn nog zoveel dingen die bijgeschaafd moeten worden. En na enige tijd van denken heb ik eindelijk mijn goede voornemen bedacht; niet zelf proberen om te veranderen en te verbeteren, maar God alle ruimte geven om Zijn werk in en door mij te doen. Ik wens een ieder hetzelfde toe!

Dikke knuffel &
Blessings
Maaike

P.S. Pieter nogmaals heel hartelijk gefeliciteerd!