wilde beesten

Vanuit mijn bedje lig ik weer een nieuw stuk te schrijven, niet doodziek, maar wel aan ’t uitzieken. Het is echt heel erg balen, want ik had graag een heel vrolijk verhaal over afgelopen weekend willen schrijven… en dat ga ik nog steeds wel een beetje doen. Maar de pret werd gedrukt door een klein beestje dat mijn maag-darm-kanaal aanviel. Zaterdag op zondag ben ik daardoor zo’n beetje de hele nacht bezig geweest met het een fijne buikgriep. Voedsel en later vooral vocht kwam er aan alle kanten weer uit. Het drinken van water leek gedurende de nacht ook niet echt te helpen. Gelukkig werd het in de ochtenduren minder en had ik, zoals het een goede zuster betaamt, immodium bij me. Daarmee leek het geheel redelijk tot rust te komen.

Maar even terug naar zaterdagochtend. Met een gepakte rugtas stond ik braaf rond half acht klaar om in een busje te stappen om met een groep andere mercy shippers een kleine safari te doen. Na een paar uur zijn we uitgestapt om wat van de zulu-cultuur te proeven in een ‘authentiek’ dorpje. Alhoewel het mij te toeristisch overkwam om echt authentiek te zijn, was het wel leuk om te zien.
Daarna zijn we doorgereden voor de echte safari wat mij betreft. Met onze gids Jan, een grappige Zuid-Afrikaans met die ook af en toe uitleg gaf in het Zuid-Afrikaans, gingen we onderweg. Al na een minuut zagen we een neushoorn voorbij komen, even later gnoes. Verderop liepen giraffes en zebra’s, waar we even naartoe zijn gereden om ze van dichtbij te kunnen zien. Nog een neushoorn, een groep wildebeasts, wat gnoes, impala’s, nyala’s allerlei vogels en niet te vergeten de dungbeetles (ofwel de mestkevers). Helaas dus niet de Big Five allemaal gezien, maar wel het gevoel gehad in Afrika te zijn. ’s Avonds door naar de plek waar we zouden eten en slapen en ook daar liepen nog zebra’s en giraffes rond. ‘k Ben dus even van het terrein afgelopen en stond oog in oog met 6 giraffes, die ineens nog groter leken. ‘k Had net gehoord dat ze heel hard kunnen rennen en nog harden kunnen trappen, dus ik wilde graag vriendjes met ze blijven en dat heb ik dus op gepaste afstand ook gedaan. Maar het was wel supergaaf!! Wat een bijzondere belevenis.

De nacht was daarentegen wat minder, maar de volgende dag ook nog krokodillen en nijlpaarden gezien. Tussendoor wel heel veel in slaap gesukkeld en me erg misselijk en hangerig gevoeld. Ook wat koorts gekregen, maar das nu gelukkig weer voorbij.

Verder ben ik ook aan het werk geweest. Echt waar Sas! Soms lijkt het alsof ik alleen maar leuke dingen doe en vakantie aan ’t vieren ben als ik over dit soort belevenissen schrijf. Maar ik kan met recht zeggen dat ik volop aan t werk ben geweest. Soms in de gietende regen, in de brandende zon, met chemicaliën, containers, verf en soms gewoon met veger en blik. Als ik terugdenk aan al mijn mooie outfits van de afgelopen weken, met grote maskers, gehoorbeschermers, brillen, met en zonder helm, in overall, in een harnas dat je moet vangen als je valt, in regenpak met te grote laarzen met stalen neuzen…bedenk ik me dat ik veel vaker m’n camera tevoorschijn moet halen, het zou een bijzonder collectie opleveren :-D
Als team worden we regelmatig opgesplitst in kleinere groepjes om op verschillende plekken op het schip aan de slag te gaan. Op de een of andere manier koos de bootsman mij de laatste dagen steeds uit om leiding te geven aan zo’n groepje mannen…. wat soms wat moeilijk te slikken is bij de trotse Afrikaanse mannen (die niet gewend zijn zich door vrouwen te laten aansturen). ‘k moet zeggen dat ik me vereerd voelde, maar ook een beetje ongemakkelijk. Maar tot nu toe is alles goed gegaan.

Ook speel ik toch een beetje verpleegkundige. Afgelopen week is de Nederlandse verpleegkundige die de afgelopen maanden aan boord was vertrokken. Zij was aangewezen om als eerste hulp persoon op te treden. Dat stokje is heel vriendelijk aan mij doorgegeven. Aan de ene kant vind ik het wel een beetje spannend, maar het is ook wel leuk om een beetje te zusteren :-)
‘k Heb al een mooie open vinger, waarbij je het bot kon zien, eerste hulp geboden. Leuk! (ja niet voor die meneer die het had natuurlijk!!)

O ja, nog even een heel ernstig bericht… ‘k heb grijze haren gevonden… maar k vind dat het er maar bij hoort. Tropenjaren tellen dubbel en in mijn kamertje is het nog steeds 33 graden, dus k heb me na het verwijderen van de eerste twee er maar bij neergelegd :-)

Ik ga mijn best doen om wat foto’s te plaatsen.
Om op wat vraagjes in te gaan, die ik net nog even las in de reacties; ik ga naar een andere kamer als de rest van de bemanning die nu aan wal zit, weer aan boord komt en ik heb een ventilator ‘te leen’, die stond niets te doen in ‘mijn’ eerste hulp hok…

Dikke knuffel &
Blessings
Maaike


Toevoeging.... foto's zijn te zien onder deze link: http://picasaweb.google.com/lh/sredir?uname=maaikerademaker&target=ALBUM&id=5563230221286240257&authkey=Gv1sRgCL_PzqmJltqJnAE&invite=COiNlJEP&feat=email