onduidelijkheid

Alweer twee weken verder en dus zeker weer tijd om jullie een update te geven.
Helaas ben ik er nog niet helemaal uit of en hoe lang ik aan boord blijf. Als ik het nieuws lees over de hongersnood in Oost-Afrika en het tekort aan handen in de vluchtelingenkampen, dan heb ik het gevoel hier in weelde te leven. Deels is dat ook zo. Op andere momenten merk ik dat ik ook nog zo veel leer en moet leren en ervaar ik bijzondere dingen met nieuwe vrienden. Mensen maken het leven aan boord moeilijk en maken het de moeite waard. Het is heel dubbel. Soms is de afwisseling van crew me teveel en heb ik geen interesse in de nieuwe lading mensen die binnenkomt. Het is vermoeiend om steeds weer vaarwel te zeggen tegen de verpleegkundigen van mijn team en nieuwe verpleegkundigen te verwelkomen en in te werken. Maar vervolgens zijn dat steeds weer bijzondere mensen met een bijzonder verhaal, bijzondere eigenschappen en een verse lading energie. Het blijft voor nu zeker de moeite waard. Maar het einde van de maand nadert met rasse schreden, jullie gebeden zijn dus van harte welkom :-)

Deze week stond in het teken van een zogenaamd mid-term report. Alle teamleiders moesten voor het eind van de week een raport inleveren met daarin een beschrijving van hoe het tot nu toe loopt, wat de moeites zijn en wat de aanbeveling ten aanzien van die moeites zijn. Een flinke kluif, zeker om het in correct engels in te leveren. Maar, met de nodige bemoedigingen en gebeden, is het iedereen gelukt om op tijd in te leveren.

Mijn volgende uitdaging ligt klaar voor aanstaande vrijdag. Dan mag ik een half uur lang met de hele bemanning delen wat er zoal op mijn afdeling gebeurt. Aangezien we voornamelijk operaties van liesbreuken doen, is het een uitdaging om een gepaste presentatie aan te leveren. Het klinkt een beetje knullig dat we voornamelijk liesbreuken doen, maar ik ben ervan overtuigd dat dit net zo levensveranderend is als de hazenlippen, klompvoetjes en dergelijke. Een tijdje geleden hoorden we dat een van de patienten die gepland stond voor zijn operatie met hevige pijn naar een lokaal ziekenhuis was gegaan en daar is overleden vanwege een onbehandelde beklemde liesbreuk. We hebben een paar keer mensen met spoed opgenomen met beklemde liesbreuken, gelukkig konden we hen op tijd helpen. Het is bizar om te bedenken hoe beperkt de gezondheidszorg is.

Gister ochtend weer naar het weeshuis geweest om een pad aan te leggen naar de speelplaats. We hebben onkruid en beplanting verwijderd en een soort pad aangelegd van grote stenen. Daarna de stenen kapot geslagen, zodat we volgende week cement kunnen storten. Weer een hoop spierpijn, maar dat hoort erbij. :-D
Vorig weekend was een heerlijk lang weekend. Mijn kamergenootjes en een aantal anderen zijn weer naar het chimpansee reservaat gegaan. Er zijn een hoop mooie wandelingen te doen in de buurt en we hebben 3 verschillende wandelingen gedaan naar een aantal mooie watervallen. Erg de moeite waard en heel erg rustgevend. Tot ons grote geluk was het droog tijdens de wandelingen. Het regenseizoen is nog steeds volop bezig en het komt regelmatig met bakken uit de hemel. Het was daardoor heerlijk koel en alles groeit en bloeit.
Volgende keer zal ik weer zorgen voor wat foto’s
Bedankt voor alle reacties en jullie meeleven!!

Dikke knuffel &
Blessings
Maaike