nieuwe dokter, nieuwe hoeveelheden

Eindelijk weer een soort van update.
k had op verschillende papiertjes allerlei dingen opgeschreven om niet te vergeten, maar die aantekeningen liggen ergens in mijn kamer en ik zit achter m’n bureautje beneden en ben te lui om naar boven te lopen... eens zien wat ik me nog kan herinneren :-D
k heb nu eindelijk even tijd om wat dingen op te schrijven, dus ik maak van die gelegenheid gebruik.
Het is echt een beetje gekkenhuis op de afdeling. Morgen zitten de eerste 5 weken van algemene chirurgie erop. De eerste vier weken mocht ik samenwerken met een wat oudere, vriendelijke, rustige chirurg uit Nieuw Zeeland. 3 tot 4 operaties per dag, als uitzondering soms 5, maar alles werd rustig gedaan. Eind vorige week is deze dokter tot mijn grote verdriet weer naar huis gegaan. Vanaf het begin van deze week werk ik nu samen met een Amerikaanse arts die gerust 8 tot 12 hernia’s op een dag doet. We hebben de limiet gesteld op 8 per dag, maar k moet zeggen dat dat een hele hoop is.
Mijn dag ziet er dus als volgt uit; rond 7 uur uit bed, ontbijten, tand poetsen en naar de afdeling. Zorgen dat ik helemaal op de hoogte ben en alle vragen en antwoorden klaar heb voor de ronde met de chirurg en na de ronde het schrijven van alle opdrachten en notities. Dat duurt wel even en alles moet naar de verpleegkundige gecommuniceerd worden en er zijn dan ook zo’n 8 patienten van de vorige dag die worden ontslagen. Om 11 uur moet ik weten hoeveel mensen naar huis gaan en wie er in de Hope Centre wordt opgevangen. (dat is een plek waar grotere groepen mensen voor en na de operaties opgevangen kunnen worden, die van ver weg komen). Ik moet bedenken in welk bed ik welke opnames wil en krijg dan te horen of alle patienten er zijn of dat er veranderingen in het operatie programma van de dag erop zijn. Daarna kijken we naar het rooster. Er zijn drie teams voor de verschillende afdelingen en het is dan de bedoeling om zo eerlijk mogelijk de verpleegkundigen en het werk te verdelen. We ‘lenen’ dus regelmatig verpleegkundigen van andere teams of ‘lenen ze uit’ aan andere team. Daarna moeten we alle ontslagen en opnames doorgeven aan de secretaresse en tegen die tijd is het lunchtijd.
Ok... dit wordt echt langdradig... als er behoefte is om meer te weten over hoe m’n leven er na de lunch uitziet, dan zal ik het beschrijven, maar k kan me voorstellen dat dit niet echt interessant is. k heb een stukje ‘dagbeschrijving’ gegeven omdat erom gevraagd is...
Maar ik schreef de laatste keer ook dat er echt gave dingen gebeuren. Zo was er een meisje opgenomen op de IC waarmee het niet echt goed ging. Ze had tijdens het spelen een steentje, dat ze in haar mond had, ingeademd. Nu zat het dus vast in haar long. Aan boord doen we helemaal geen longoperaties, maar toch was er via een bronchscopie geprobeerd het steentje te verwijderen. Na een urenlange poging die tot niets leidde werd opgegeven.
Tijdens haar opname waren er meerdere spannende momenten. Zo was er een nacht waarin de tube waarmee ze beademd werd verstopt was geraakt. Een van de verpleegkundigen die die avond had gewerkt, was net daarvoor wakker geworden en was rusteloos en had het gevoel naar de IC te gaan. Na eerst wat te drinken gehaald te hebben, besloot ze toch maar aan haar unheimisch gevoel toe te geven en even langs te gaan. Op hetzelfde moment was er ‘toevallig’ een kinderverpleegkundige van een andere afdeling die naar de IC ging. Juist op het moment waarop die meiden de IC binnenliepen, was de tube echt verstopt aan het raken. De IC verpleegkundige die werkte, was niet gewend te zorgen voor kinderen, waarbij dit schijnbaar vaker gebeurd en waarbij de tube verwijderd moet worden, in tegenstelling tot wat er bij volwassenen wordt gedaan. De juiste mensen waren dus op het juiste moment zomaar aanwezig.
Maar nog steeds was de patiente niet van haar probleem af. Na veel gebed en beraad kwam er een bijzonder oplossing. In Engeland was er iemand bereid om te betalen voor het invliegen van een long-chirurg vanuit Kenya. De chirurg had nog nooit van Mercy Ships gehoord, maar via via was hij tevoorschijn gekomen en gevraagd. Op zaterdag werd dit allemaal geregeld, de chirurg arriveerde op zondagmiddag en maandagochtend vond aan boord de eerste longoperatie plaats. Het herstel verliep zo voorspoedig en wonderlijk snel! Een paar dagen laten werd het meisje ontslagen en liep vrolijk met haar ouders het schip af.

k Ben ook af en toe in de weekenden van boord geweest. Een trip gedaan naar een chimpansee reservaat, dat was echt super relaxed. Tenminste... toen we daar eindelijk aankwamen. Het verhaal van hoe we daar gekomen zijn en hoe lang dat duurde, ga ik denk ik een volgende keer schrijven...
Vorig weekend ook met een groep meiden naar het strand geweest. Even lekker er tussenuit en genieten van rust, zon, het geluid van de golven tegen de rotsen, gezelligheid, vriendschappen, lekker eten, strandwandelingen enz...

O ja... morgen is het 8 weken geleden dat ik voor het laatst mijn haar heb gewassen... k ben niet gezwicht, heb de uitdaging volbracht.... jeeee!!! Morgenochtend dus zeker te weten wel mijn haar wassen en k heb in alle ijdelheid zelfs een afspraak bij de kapster gemaakt :-D

Een bedankje aan het adres van de moeder van Timo, u weet wel waarvoor!

Ik merk dat er nog steeds veel meer is om te schrijven, maar dat bewaar ik weer even voor een volgende keer, dit is weer een flinke portie leesvoer

En..... last but not least....
De media:
Lang verwacht…. De opnames van Discovery Canada komen eindelijk vrij voor Discover in Europa en de States enzovoorts.
In Nederland wordt de aflevering uitgezonden op:
21 Mei 15:10
31 Mei 23:00
Op Discovery
(ik neem aan nederlandse tijd)
Schijnbaar is het al uitgezonden op 4, 6 en 9 mei.
Ook de EO was weer eens aan boord en ze hebben met het programma ‘bestemming onbekend’ vooral Mercy Ships projecten die buiten het schip plaatsvinden gevolgd. k heb er zelf niets van gezien,maar als we te horen krijgen wanneer het uitgezonden wordt zal ik het zeker laten weten.

Heb ik al laten weten dat ik elke keer weer heel erg blij wordt van alle reacties en lieve berichten. Sorry dat ik het zo af laat weten de laatste tijd. Ik ben echt dankbaar voor al jullie gebeden, support en bemoedigingen!!

Nou, dat is het echt voor vandaag hoor!!

Dikke knuffel &
Blessings

Maaike