bijna Kerst

Het afgelopen jaar heb ik vaak geschreven over het werk aan boord, de bijzondere mensen die ik tegen mocht komen, waarmee ik mocht werken en het voorrecht om een stukje van mijn leven met hen te delen.
Er is echter een groep mensen waar ik het bijna nooit over heb, terwijl zij wel een heel belangrijk aandeel hebben in het werk dat ik mag doen op de Africa Mercy.

Ik heb het over mijn thuisfrontcommissie of supportgroep, zoals dat mooi heet. Het is een groep waar bijvoorbeeld de nieuwsbrieflezers meer van merken, zonder het te weten. Zo worden mijn ruwe versies van tekst gecorrigeerd op spelfouten en grammaticale blunders. De brief wordt in een pdf-bestand gegoten en uiteindelijk met een mooie uitlijning, er professioneel uitziend bij mij weer afgeleverd, waarna ik leuk de nieuwsbrief verstuur. De ‘credits’ gaan dus naar de harde werkers achter de schermen. Een woord van hartelijke dank ‘en public’ vind ik dan ook wel op z’n plaats. Ook tijdens mijn verlof nu merk ik dat de mensen uit de thuisfrontcommissie een grote rol spelen. Zo mocht ik onderdak, gezelligheid en liefdevolle zorgzaamheid vinden bij Piet en Henny. Ik kon op elk moment bij Sjoerd en Marlies aankomen en heb bijvoorbeeld gezellig Sinterklaas bij hen gevierd. Zij verzorgen een groot deel van mijn administratie, wat een vreselijke klus is, en doen dit tussen alle bedrijven door. Ook Jani staat altijd klaar, vindt het gezellig om me onverwacht op de deurmat aan te treffen, is een klankbord en ik mag een hele hechte vriendschap ervaren, ondanks de afstand. En, last but not least, de altijd trouwe en behulpzame Laura, die ook altijd bereid is te helpen. Zeer precies in het nalezen van alle stukken die ik schrijf, met de gave om op liefdevolle wijze te corrigeren. (deze blog heeft ze niet gechecked, dus alle fouten zijn op mijn rekening :-D).
Zij maken dus gewoon een cruciaal deel uit van het werk dat ik mag doen op de Africa Mercy.

Wellicht dat je mijn betoog nu wel zat bent, maar ik heb het gevoel dat al dit werk en ook het werk dat door de zendingscommissie van mijn gemeente Jozua wordt gedaan, zo vaak over het hoofd wordt gezien.
De afgelopen weken heb ik het echt heel goed gehad. Maar ik heb ook met allerlei instanties geworsteld om papierwerk op orde te krijgen, een 96-vragen-lange belastingaangifte te doen, een nieuw papsoort te regelen en andere ‘leuke’ dingen te regelen. Ik kon met mijn frustraties, vragen en opluchtingen bij mijn thuisfront terecht. En dan blijkt dat de spreekwoordelijke gedeelde smart inderdaad halve smart is.

Verder is het heerlijk geweest om zoveel familieleden, vrienden en bekenden weer te zien. Ik heb echt mijn best gedaan om zoveel mogelijk mensen één op één te ontmoeten. Dat klinkt heel leuk en IS ook heel leuk, maar toch kost het ook wel energie. Toch heb ik echt genoten van alle ontmoetingen en mag ik die als herinneringen meedragen als ik straks weer naar het schip zal gaan.

Ik begin nu ook echt wel uit te kijken naar een jaar in Sierra Leone. Op 2 januari 2011 vlieg ik terug naar Zuid-Afrika en zal ik weer beginnen met mijn werkzaamheden aan boord van de Africa Mercy. De eerste weken zullen in het teken staan van het schip zeewaardig maken, een korte tussenstop in Kaapstad voor PR-doeleinden en dan de zeetocht naar Freetown, Sierra Leone.

Sierra Leone is een land met een heftige geschiedenis op het gebied van burgeroorlog. Één van de ‘trademarks’ van de rebellen was het afhakken van handen of voeten. De gevolgen van die jarenlange oorlog zijn nog steeds zichtbaar, maar nog dieper gaan de geestelijke verwondingen van mensen.
Het schip zal voor ongeveer 10 maanden in de haven liggen en we willen zoveel mogelijk mensen helpen door middel van operaties. Ik mag weer aan de slag gaan als verpleegkundige op de afdeling en wellicht dat er ook andere taken voor mij liggen, ik ben dus benieuwd wat de toekomst zal brengen. Ik hoop door het werk tijdens het komende jaar Gods grote liefde aan een gebroken wereld te laten zien.

Heel erg bedankt voor het meeleven dat ik vanuit zoveel hoeken mocht ervaren. Wat gaaf blijft dat om zo gesteund te worden!

Ik wens je hele fijne Kerstdagen en een heel gezond en gezegend 2011!

Dikke knuffel &
Blessings
Maaike