ziekenhuis sluit
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Maaike
23 November 2011 | Sierra Leone, Freetown
English version on www.maaike-rademaker.blogspot.com met foto’s.
Wauw, afgelopen week een hoop mooie dingen.
Afgelopen weekend was echt even heerlijk relaxen. Met een groep vaste duikers zijn we naar een mooi strand gegaan en hebben we een kleine duikvakantie gehouden. Met volle tanks perslucht en alle uitrusting die we nodig hadden naar het strand gegaan. Eerst gelunched, toen alle spullen in een bootje geladen en toen het water is, ruim anderhalf uur onder water geweest.
’s Avonds laat nog een nachtduik gedaan, dat was ook echt cool. Er was niet heel veel te zien, behalve wat kreeften, krabben en kleine vissen die werden aangetrokken door onze felle lichten, dus werd het een korte duik, maar toch leuk. De sterren waren nog verbazingwekkender, omdat er in de oceaan niet veel van lichtvervuiling is :-D
De volgende dag gingen we weer naar dezelfde locatie en dat was nog meer ontspannen, omdat we de omgeving een beetje beter kenden. Mijn buddy Cassidy hield er gelukkig ook van om echt goed kijken en te zoeken naar bijzondere dingen, dat was echt heerlijk. We hebben weer anderhalf uur onder elke rots en tussen delen van het wrak gespeurd naar bijzondere zeewezens.
De plek waar we gingen duiken was rond een rotsformatie waar een klein schip was gezonken. Er was geen plek om echt binnen in het wrak te komen, maar er was een grote diversiteit van de zeeleven op het wrak en op de rotsen eromheen. Koralen, grote en kleine vissen, zeesterren, zee-egels, zeekomkommers en slakken van helder geel tot oranje, rood, blauw, paars, roze, bruin, en combinaties van alle kleuren van de regenboog. Het was geweldig weer om te zien hoeveel leven er is onder het wateroppervlak en hoe God houdt van het maken schoonheid.
We sliepen in een tent, hadden een openlucht douche, hangmatten en een prachtig strand om op te ontspannen na het duiken.
Verder hebben we eind vorige week een groot afscheidsfeest gehad. Het thema was ‘Tell Papa God Tenki’, zoals dat hier regelmatig op de afdeling klinkt. Het was gaaf om met alle patienten, vrijwilligers, verpleegkundigen en doktors God te danken voor alle goede dingen die zijn gebeurd tijdens deze outreach. We mochten van verschillende patienten verhalen horen over hoe hun levens waren veranderd. Echt heel mooi met natuurlijk de nodige portie dans :-D
Een andere bijzondere gebeurtenis op de afdeling was dat gisteren en vandaag Ramatu een hele goede verbandwissel had. Zij is het meisje dat in mijn 'boot camp' zat. Normaal gesproken moet ze heel veel medicatie krijgen om haar verbandwissel te kunnen doen. De laatste twee dagen had ze al die medicatie niet nodig en ze vertelde me dat ze niet eens had gehuild. Er is veel gebed geweest voor haar, dus we zijn heel dankbaar dat ze nu in staat is om de verbandwisselingen te tolereren. We zijn erg trots op haar.
Gisteren is mijn afdeling leeggemaakt. De weinige patiënten die werden achtergelaten, werden overgebracht naar andere afdelingen en zij zullen het ziekenhuis donderdag of vrijdag verlaten. Daarna wordt het ziekenhuis officieel gesloten en er is geen patiëntenzorg meer tot we in Togo komen. Het is altijd een rare tijd, afscheid nemen van patiënten en op vrijdag zullen we afscheid moeten nemen van onze vrijwilligers en intussen zijn er veel verpleegkundigen die vertrekken, wat betekent dat we nog meer afscheid moeten nemen.... :-(
Van het thuisfront ook nog nieuws. Saskia is vandaag jarig!! Van harte gefeliciteerd lieve zus!
Helaas kreeg ik pageleden te horen dat mijn oma in het ziekenhuis is opgenomen. Dan is ineens de afstand tussen Sieera Leone en Nederland weer heel erg groot.
Heel erg bedankt voor jullie meeleven, reacties en bemoedigingen!
Dikke knuffel &
Blessings
Maaike
Wauw, afgelopen week een hoop mooie dingen.
Afgelopen weekend was echt even heerlijk relaxen. Met een groep vaste duikers zijn we naar een mooi strand gegaan en hebben we een kleine duikvakantie gehouden. Met volle tanks perslucht en alle uitrusting die we nodig hadden naar het strand gegaan. Eerst gelunched, toen alle spullen in een bootje geladen en toen het water is, ruim anderhalf uur onder water geweest.
’s Avonds laat nog een nachtduik gedaan, dat was ook echt cool. Er was niet heel veel te zien, behalve wat kreeften, krabben en kleine vissen die werden aangetrokken door onze felle lichten, dus werd het een korte duik, maar toch leuk. De sterren waren nog verbazingwekkender, omdat er in de oceaan niet veel van lichtvervuiling is :-D
De volgende dag gingen we weer naar dezelfde locatie en dat was nog meer ontspannen, omdat we de omgeving een beetje beter kenden. Mijn buddy Cassidy hield er gelukkig ook van om echt goed kijken en te zoeken naar bijzondere dingen, dat was echt heerlijk. We hebben weer anderhalf uur onder elke rots en tussen delen van het wrak gespeurd naar bijzondere zeewezens.
De plek waar we gingen duiken was rond een rotsformatie waar een klein schip was gezonken. Er was geen plek om echt binnen in het wrak te komen, maar er was een grote diversiteit van de zeeleven op het wrak en op de rotsen eromheen. Koralen, grote en kleine vissen, zeesterren, zee-egels, zeekomkommers en slakken van helder geel tot oranje, rood, blauw, paars, roze, bruin, en combinaties van alle kleuren van de regenboog. Het was geweldig weer om te zien hoeveel leven er is onder het wateroppervlak en hoe God houdt van het maken schoonheid.
We sliepen in een tent, hadden een openlucht douche, hangmatten en een prachtig strand om op te ontspannen na het duiken.
Verder hebben we eind vorige week een groot afscheidsfeest gehad. Het thema was ‘Tell Papa God Tenki’, zoals dat hier regelmatig op de afdeling klinkt. Het was gaaf om met alle patienten, vrijwilligers, verpleegkundigen en doktors God te danken voor alle goede dingen die zijn gebeurd tijdens deze outreach. We mochten van verschillende patienten verhalen horen over hoe hun levens waren veranderd. Echt heel mooi met natuurlijk de nodige portie dans :-D
Een andere bijzondere gebeurtenis op de afdeling was dat gisteren en vandaag Ramatu een hele goede verbandwissel had. Zij is het meisje dat in mijn 'boot camp' zat. Normaal gesproken moet ze heel veel medicatie krijgen om haar verbandwissel te kunnen doen. De laatste twee dagen had ze al die medicatie niet nodig en ze vertelde me dat ze niet eens had gehuild. Er is veel gebed geweest voor haar, dus we zijn heel dankbaar dat ze nu in staat is om de verbandwisselingen te tolereren. We zijn erg trots op haar.
Gisteren is mijn afdeling leeggemaakt. De weinige patiënten die werden achtergelaten, werden overgebracht naar andere afdelingen en zij zullen het ziekenhuis donderdag of vrijdag verlaten. Daarna wordt het ziekenhuis officieel gesloten en er is geen patiëntenzorg meer tot we in Togo komen. Het is altijd een rare tijd, afscheid nemen van patiënten en op vrijdag zullen we afscheid moeten nemen van onze vrijwilligers en intussen zijn er veel verpleegkundigen die vertrekken, wat betekent dat we nog meer afscheid moeten nemen.... :-(
Van het thuisfront ook nog nieuws. Saskia is vandaag jarig!! Van harte gefeliciteerd lieve zus!
Helaas kreeg ik pageleden te horen dat mijn oma in het ziekenhuis is opgenomen. Dan is ineens de afstand tussen Sieera Leone en Nederland weer heel erg groot.
Heel erg bedankt voor jullie meeleven, reacties en bemoedigingen!
Dikke knuffel &
Blessings
Maaike
-
23 November 2011 - 23:46
Jani:
He wat naar van je oma, hoop dat het niet ernstig is.
Vakantietje klinkt weer bijzonder goed zeg! Helaas weer de tijd van afscheid nemen, succes weer poepie. wanneer bellen we? -
24 November 2011 - 05:52
Sjaak Den Hollander:
Weer heel bijzonder! Zo'n afdeling leeg maken moet toch weer een heel apart gevoel geven. En dan al die coole dingen! Je hebt een leven zoals geen ander. "Tell Papa God Tenki"....
En, Saskia, nog gefeliciteerd....... -
24 November 2011 - 08:08
Gert:
hoi lieverd,
heerlijk als je zo kunt terugkijken op weer een bijzondere periode in je leven.
dank God voor alle goeds en de zorg die Hij heeft voor alle mensen.
dikke kus,
Pap -
24 November 2011 - 08:12
Sandra:
Bedankt weer voor je mooie verhaal. Ik mis je hier! De afstand is soms inderdaad te groot. Ga je snel uitgebreid mailen.
Dikke kus,
Sandra -
24 November 2011 - 10:05
Merel:
Dat zijn weer mooie dingen. Goed om te lezen dat je 'boot camp' slaagt!
Wens je oma maar beterschap.
Liefs,
Merel -
24 November 2011 - 10:27
Jan En Gerda:
Hoi Maaike, Jan is druk in de tuin, maar ik zal vast even reageren. Mooie berichten dat is altijd fijn. Bedankt voor je mooie kaart met foto en lieve brief. Volgende week gaan we weer een weekje koken maar daarna zullen we je zeker weer eens een lange mail sturen over het reilen en zeilen bij ons. Lieve groeten van ons beide, Gerda. -
24 November 2011 - 18:39
Sas:
heyyy lieve zus,
wat was ik blij toen je gister belde!!! ik vond het enorm leuk om je stem te horen en je lieve glimlach!!
ik denk aan je en ik stuur je snel een berichtje!!
dikke kus van je ´kleine´ zusje van 27 jaar! -
24 November 2011 - 19:01
Luc Dekesel:
dag maaike, vele groeten en dank voor uw bericht -
24 November 2011 - 19:37
Piet En Henny:
dag lieve maaik, sterkte met alles, we bidden voor je liefs p&h. -
24 November 2011 - 20:34
Laura:
Ha Maaike,
Dankjewel voor je berichten weer! Heb nu pas die van vorige week en deze gelezen, dus ben weer op de hoogte. Wat leuk dat je pedagogische aanpak zo goed heeft gewerkt! En heerlijk dat Ramatu minder pijn heeft.
Sterkte met het afronden van je rapportage; een hele klus!
Ik zal onze Papa vragen jou te helpen met het afscheid nemen.
Hele dikke knuf van mij. -
25 November 2011 - 10:22
Angelina:
Hoi Maaike,
Bedank voor je verslag. Fijn te horen dat in Sierra Leone alles goed gaat en dat je van je mini vakantie hebt genoten. Jammer van je oma, ik wens haar alle goeds toe.
Maar lieve Maaike, wat zal jij moeten wennen als je weer in Nederland bent en hier weer verder moet. Ik wens je heel veel succes met inpakken, varen en uitpakken en niet te vergeten: met afscheid nemen.
Denk aan je,
Angelina -
25 November 2011 - 16:27
Martin En Riëtte:
Als ik je verhaal deze keer lees, dan kan ik me voorstellen dat het ook iets verdrietigs heeft als het ziekenhuis sluit. Zovele mensen gezien, geholpen, wer moed en hoop gegeven. Vreemd om dan straks de deur te sluiten.
We wensen je ook rust toe, want het is een enerverden tijd geweest.
Alle goeds uit Lisse
Martin en Riëtte -
26 November 2011 - 10:10
Veronica:
Hoi Lieverd,
Weer laat... Afstand is inderdaad soms een pain in the *** Ik leef met je mee.
Dikke X,
V -
28 November 2011 - 20:53
Aletta Feenstra:
Hoi Maaike,
Afscheid nemen doet altijd pijn. Ook als er mooie dingen gebeurd zijn. Je bent één grote familie aan boord en zal die familieleden zeker gaan missen, maar... de tijd komt steeds dichterbij dat je je familie in Holland weer zult zien. Probeer bij elk afscheid te bedenken dat het een "Tot ziens" zal zijn.., misschien niet hier maar we mogen weten dat we elkaar eens weer zullen ontmoeten op Het grote Feest! Ik hoop dat dát een klein beetje helpt het afscheid nemen wat draaglijker te maken!
Liefs, en ....Tot binnenkort!
Groetjes, Aletta.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
