Kaapstad... here we come

Het is zover... we varen!!
Na uitstel en uitzien, zijn we nu daadwerkelijk onderweg. De laatste dagen voor het varen waren lang en vermoeiend, maar de moeite waard.
De chief mate of eerste officier heeft een geweldig schema gemaakt waarbij er gewisseld wordt tussen dagen op de brug wacht lopen, werken op dek en zowaar dagen vrij. Tot en met maandag ben ik ingeroosterd om op de brug te zijn tussen 8:00 - 12:00 en 20:00 - 24:00. Het is nog steeds niet mijn favoriete manier van werken, maar het uitzicht dat ik dinsdag vrij ben en bij kan slapen geeft heel veel rust. Daarnaast is dit wel de beste dienst, want gedurende de nachtelijke uren kan ik in bed liggen.

Toch is het geheel erg vermoeiend, k ben niet zeeziek, maar heb de eerste twee dagen wel voor de zekerheid tabletten ingenomen. Over het algemeen maken die redelijk slaperig en de nachten zijn korter dan normaal. k Had dan ook ineens 24 nieuwe emails toen ik net voor het eerst sinds 3 dagen in mijn mailbox keek. Alvast mijn excuses voor vertraging in mijn respons!
Op de brug hebben we een goed team en ik leer weer een hoop bij. Ik heb zelfs een boek met studiemateriaal en aftekenlijst gevraagd om mijn stuurbewijs en wellicht een aantal onderdelen van de opleiding tot deck rating af te tekenen.

Nieuwe carriere denk je dan misschien ... en dan zeg ik ja.
Want op de een of andere bijzonder wijze heb ik ook een nieuwe rol in het ziekenhuis geaccepteerd. Met dure woorden omschreven heet het general surgery coordinator. Waar het op neerkomt is dat ik het reilen en zeilen van de algemene chirurgische patienten aanstuur. Het is een nieuwe rol, dus het is nog niet in een vast vormpje gegoten. (voor alle vpk die dit lezen, als je een goed protocol voor de zorg voor hernia inguinalis, umbilicalis en strumectomie weet, dan houd ik me aanbevolen!) Wel betekent het voornamelijk dagdiensten, dagelijks ronde doen met de arts, opname en ontslag coordineren, eerste aanspreekpunt voor de verpleegkundigen op de afdeling zijn en waarschijnlijk nog meer waar ik nu nog geen weet van heb. Best wel spannend allemaal. Ik heb specifiek mensen gevraagd om hiervoor te bidden en ik heb het idee dat dit voor nu de juiste stap is, dus ik ga de uitdaging aan en zie wel (waar het schip strand) :-D

Qua vaarplan... als het goed is komen we zondagmiddag in Kaapstad aan en varen dan na 24 of 48 uur door naar Freetown, Sierra Leone. Dat is dan nog zo'n twee weken varen.
In de eerste weken wordt het dan hard werken on het ziekenhuis er weer te laten uitzien als een ziekenhuis, in de eerste week van maart wordt er een mega screening gedaan en halverwege maart beginnen de eerste operaties.

Ik denk dat ik even richting mijn bed ga voor een middagdutje :-)
wetend dat wie wil, weer op de hoogte is van de laatste ontwikkelingen.

Dikke knuffel &
Blessings
Maaike