shellback

Ok… eerst toch maar even ingaan op de reacties. ‘k vind het wel even de moeite waard om oma Max te bedanken voor haar allereerste reactie op de website. Ik weet wel dat de stukjes via oom Eric en andere kanalen binnenkomen, maar t is nu zowaar tweerichtingsverkeer. Leuk!
@ Arie: ‘k Heb Lukas nog wel even bij terugkomst gezien, maar jij was al gevlogen. Het schip doet het goed. We doen zo’n 11 tot 12 knopen met vier motoren en een zeer acceptabel verbruik. De AC is weer aan, dus iedereen is weer gelukkig :-D
Enne… Marjanne was dus nog niet bevallen, k weet niet hoe het er op dit moment voorstaat. Sorry voor mijn aandeel in de verwarring en mijn slechte interpretatie-vermogen. Baby-hightea klinkt voor mij alsof er ook een baby is, maar dat schijnt niet zo te zijn…
Verder liggen we op koers… zo leuk die termen die zo tot leven komen… rechtdoorzee zijn, tussen wal en schip vallen, in hetzelfde schuitje zitten, geen voet aan wal krijgen, zeeën van tijd hebben. Na ja, k heb het naar mijn zin op zee :-D

Vanochtend rond 8:00 zijn we de evenaar overgegaan!!! (vandaar de titel) Iedereen stond op het dek te zoeken naar die alom bekende rood-zwarte stippellijn, maar volgens de kapitein voeren we precies tussen twee zwarte stukken door waardoor het moeilijker te zien was ;-)

Vorige week vrijdag en zaterdag was ik zowaar vrij. Dat was echt heerlijk en komend weekend ben ik zaterdag vrij. In de weekenden worden er allerlei dingen georganiseerd en dit keer kan ik er door de vrije dagen in het rooster ook aan meedoen. Zo hebben we afgelopen zaterdag ‘Sokkengolf’ gespeeld. Hierbij is het de bedoeling je arm als golfclub te gebruiken en een paar sokken als golfbal. Het schip is the green en de obstakels van trappenhuizen, tafels, stoelen e.d. in de plaats van vijvertjes. Je hebt een beetje een creatieve geest of te lang op zee nodig om het concept volledig te snappen denk ik, maar het was erg grappig om mee te doen. De karaoke heb ik nog wel afgeslagen, zo helder van geest ben ik nog wel ;-)

Vorige week hadden we een spannende brandoefening, dat was echt leuk! In een afgesloten ruimte was een vuur gesimuleerd en met een rookmachine was de ruimte gevuld met rook en door middel van een oranje knipperlicht leek het alsof de vlammen om ons heensloegen. De hitte werd alleen nagebootst door het pak dat we dragen. Het is best wel bijzonder om bij dit soort oefeningen aanwezig te zijn en steeds weer nieuwe dingen te leren. Over een paar dagen ben ik weer deel van de ziekenhuisploeg en dan zitten dit soort oefeningen er niet meer in. Wel gaan we een grote evacuatie van het hele ziekenhuis nabootsen. Met gesimuleerde patiënten en poppen op de operatietafel, dat wordt dus ook wel een interessante aangelegenheid.
Het is echt heel erg irritant, maar het lijkt er even op dat het vanaf het schip ook niet meer mogelijk is om via picasa foto’s te plaatsen. ‘k ga dus op zoek naar andere mogelijkheden om beeldmateriaal te versturen…

Gistermiddag was mijn laatste wacht. Het is echt een zegen dat het steeds maar 4 of 5 dagen was en daarna gewoon werk. Sinds vandaag ben ik zelfs weer aan de slag als verpleegkundige. Met de nieuwe functie in het vooruitzicht zijn er wel een aantal dingen die van tevoren gepland moeten worden. Klinische lessen voorbereiden, protocollen checken, zelf een beetje op de hoogte zijn van wat er gaat gebeuren, etc
Zondag de 27e verwachten we in Freetown aan te komen. Ik mag dan nog wel helpen met de trossen, maar daarna ben ik echt weer helemaal terug naar het ziekenhuis.
De screening zal dan 7 en 8 maart plaatsvinden en de eerste operatie de 14e.

Dat zijn even de laatste nieuwtjes voor nu.

Een dikke knuffel &
Blessings

Maaike